به گزارش شادا، قابلیت‌های اقتصادی استان سیستان و بلوچستان، پتانسیل ویژه ای برای رشد و توسعه این استان و در عین حال کشور را ایجاد کرده است که نیازمند بالفعل شدن است.
کشاورزی: نبض حیات در دل کویر
سیستان و بلوچستان، با وجود اقلیم خشک و بارندگی ۵۰ تا ۲۰۰ میلی‌متری، با مهار سیلاب‌های فصلی می‌تواند کشاورزی را متحول کند. این استان در شهرستان‌های مختلف محصولات متنوعی تولید می‌کند. زاهدان با ۱۳,۶۱۶ هکتار زمین زراعی، ۴۵ درصد گندم و مابقی جو، ذرت، سبزیجات و محصولات جالیزی تولید می‌کند.
زابل با ۷,۲۴۳ هکتار، محصولاتی نظیر گندم، جو، زیره و محصولات گلخانه‌ای دارد. خاش با ۱۸,۷۸۹ هکتار، زیره، پیاز و صیفی‌جات کشت می‌کند. سراوان با ۷,۲۰۰ هکتار، گندم، ذرت، گوجه‌فرنگی و یونجه تولید می‌کند.
ایرانشهر با ۲۵,۵۱۹ هکتار، گندم، برنج، حنا و سیب‌زمینی دارد. نیکشهر با ۱,۹۵۰ هکتار، یونجه، کلزا و محصولات گلخانه‌ای، سرباز با ۴,۲۶۴ هکتار، گندم، شلتوک و بادمجان، و چابهار با ۱,۸۲۶ هکتار، صیفی‌جات و محصولات غیرفصلی تولید می‌کنند.
باغداری: ثروتی سبز در قلب سیستان
باغداری، رکنی کلیدی در اقتصاد استان است. زاهدان با ۴,۵۶۱ هکتار باغ، زیتون، خرما و پسته تولید می‌کند. زابل با ۴۰۸ هکتار، انگور، خرما و زیتون دارد. خاش با ۸,۴۷۷ هکتار، به‌ویژه در گوهرکوه، پسته تولید می‌کند. سراوان با ۱۶,۴۷۵ هکتار، خرما، انگور، زیتون، انار و مرکبات دارد. ایرانشهر با ۸,۴۷۱ هکتار، خرما و مرکباتی مانند نارنگی و پرتقال تولید می‌کند. نیکشهر با ۴,۶۱۴ هکتار، سیب، موز، انبه و پاپایا، سرباز با ۳,۵۱۱ هکتار، خرما و مرکبات، و چابهار با ۴,۵۸۴ هکتار، محصولات گرمسیری نظیر موز، انبه، تمبرهندی و گواوا کشت می‌کند.
دامپروری و شیلات: گنجینه‌ای از ظرفیت‌های بومی
سیستان و بلوچستان در دامپروری با پرورش شتر، شترمرغ، گاو دشتیاری، گوسفند و بز بلوچی، گاو سیستانی و مرغ بومی خزک، پتانسیل بالایی دارد. در بخش شیلات، صید و پرورش میگو و ماهی در دریاچه هامون و استخرهای پرورش ماهی گرمابی، اقتصاد استان را تقویت می‌کند.
صنعت و معدن: موتور محرکه توسعه
صنعت در این استان با ۱۳ شهرک صنعتی به مساحت ۳,۹۲۰ هکتار و منطقه آزاد چابهار، آماده رشد است.
صنایع شیمیایی، سلولزی، غذایی، دارویی، فلزی، غیرفلزی و نساجی از جمله بخش‌های فعال هستند.
تولید سیمان، پارچه‌های پنبه‌ای، بسته‌بندی خرما، کنسرو ماهی و میگو و پروفیل آهن از مهم‌ترین صنایع است. در بخش معدن، ۳۹ معدن فعال در زاهدان، خاش، ایرانشهر، زابل و چابهار، ذخایر فلزی مانند کرومیت، مس و آهن و غیرفلزی مانند منیزیت، سیلیس و تالک را بهره‌برداری می‌کنند.
صنایع دستی: آینه فرهنگ سیستان و بلوچ
صنایع دستی این استان، که ریشه در فرهنگ سیستانی و بلوچی دارد، شامل سوزن‌دوزی، سکه‌دوزی، سفال‌سازی، گلیم‌بافی، حصیربافی و قالی‌بافی است. این هنرها نه‌تنها ارزش فرهنگی دارند، بلکه ظرفیت بالایی برای ایجاد اشتغال و صادرات دارند.
گردشگری: سفری به قلب تاریخ و طبیعت
سیستان و بلوچستان با گلفشان‌ها، تالاب‌ها، دریاچه هامون، آتشفشان‌های بزمان و تفتان، حیات وحش و غروب زیبای دریای عمان، مقصدی بی‌نظیر برای گردشگران است. جاذبه‌های تاریخی مانند شهر سوخته، قلعه پرتقالی‌ها، شهر باستانی زرنج و قلعه ناصری نیز این منطقه را به گنجینه‌ای فرهنگی تبدیل کرده‌اند.
حمل‌ونقل: پلی به سوی تجارت جهانی
حمل‌ونقل در سیستان و بلوچستان شامل بخش‌های هوایی، جاده‌ای، ریلی و دریایی است. چهار فرودگاه زاهدان، چابهار، ایرانشهر و زابل، ۴ درصد از جابجایی مسافر کشور را پوشش می‌دهند. شبکه جاده‌ای با ۷,۳۹۹.۶ کیلومتر شامل بزرگراه، راه اصلی و فرعی است. خط آهن زاهدان به میرجاوه با ۹۵ کیلومتر و هشت ایستگاه، و بنادر شهید بهشتی و کلانتری در چابهار، ترانزیت کالا به آسیای میانه و هند را تسهیل می‌کنند.
مناطق ویژه اقتصادی: دروازه تجارت بین‌الملل
منطقه ویژه اقتصادی زابل در انتظار صدور مجوز قطعی است. منطقه آزاد چابهار با موقعیت ترانزیتی استراتژیک، اقتصادی‌ترین مسیر برای تجارت با آسیای میانه و هند است.
این منطقه با امکان پهلوگیری کشتی‌های بزرگ و دسترسی به اسکله‌ها و فرودگاه، فرصت‌های سرمایه‌گذاری در پالایشگاه، پتروشیمی و سیمان را فراهم کرده است.
بازارچه‌های مرزی و گمرکات: شاهراه تجارت منطقه‌ای
استان دارای پنج بازارچه مرزی (میرجاوه، پیشین، میلک، پسابندر و جالق) و گمرکات زاهدان، میلک، چابهار و میرجاوه است. کالاهای صادراتی شامل خشکبار، زیره و خرما و وارداتی شامل برنج و چای است.سیستان و بلوچستان با این ظرفیت‌های بی‌نظیر، آماده تبدیل شدن به قطب اقتصادی ایران است.